வேகவேகமாகத் திருமண வீடாகக் களைகட்டத் துவங்கியிருந்தது ஜீவாவின் வீடு!!... வாக்கிங் முடிந்து வீட்டுக்கு வந்த கையோடு அப்பா திருமண ஏற்பாடுகளில் பரபரப்பாகிறார்.... அம்மா அழைப்பிதழ்களின் ஓரங்களுக்கு மஞ்சள் இட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்... இதோ அடுத்த வாரம் அவர்கள் வீட்டிலேயே நிச்சியதார்த்த விழா.... தொடர்ந்த இரண்டாவது வாரம் திருமணம்!!!.... பரீட்சை முடிந்து நாளைக்கே அஞ்சலி வந்துவிடுவாள் அவர்கள் வீட்டுக்கு!! அடுத்த இரண்டு நாட்களில் அஞ்சலியின் பெற்றோரும் வந்துவிட நிச்சியதார்த்தம் இனிதே நடக்கப்போகிறது.... ஜீவாவுக்கோ, வீட்டில் இல்லையெனத் தெரிந்தும் அந்த வெறுமையில் பாட்டியைத் தேடுகின்றன கண்கள்...
ஒரு கார் ஷோரூமிலிருந்து அழைப்பு வருகிறது ஜீவாவின் அலைபேசிக்கு...அவர்களின் லேட்டஸ்ட் மாடல் காரை "டெஸ்ட் டிரைவ்" செய்துபார்ப்பதற்கு இன்று மாலை ஷோரூமிற்கு வரலாம் என்று கண்ணியமாக அழைப்பு விடுக்கிறார்கள்!!
"கண்ட காரை வாங்கி ஏமாந்துடக் கூடாது கண்ணு..... தாத்தா வெச்சுருந்தாரு பாரு வெள்ளைக் கலர் அம்பாசிடர் காரு... அதேமாதிரி காரையே நீயும் வாங்கிடுப்பா... நமக்கு ராசியான காருய்யா அது!!!"
ஓட்டுநர் இன்றித் தன் கம்பெனி காரை இம்முறை தானே பாட்டிவீடு நோக்கி ஓட்டிச்சொல்லும் ஜீவா சிரித்துக் கொள்கிறான் தன் பாட்டியை நினைத்து!!
"இதை எப்படி சமாளிக்கப் போறீங்கனு நான் பாக்குறேன் பேராண்டீ !!!"
அஞ்சலியிடம் ஆரோக்யமாய் சவாலை ஏற்றுக்கொண்ட ஜீவா தீர்க்கமாக உள்செல்கிறான் தன் பிரியமான பாட்டி வீட்டுக்குள்!!
இம்முறை எல்லாமே முன்பே திட்டமிடப் பட்டிருந்தது... தயாராக இருந்த பாட்டியை மிகவும் மகிழ்ச்சியாகக் காரின் முன்னிருக்கையில் அமர வைத்துப் பாசமாய் ஸீட் பெல்ட் பொருத்திவிடுகிறான் பேரன்... சரியான அளவில் குளிரூட்டப்பட்ட காரில் பாட்டியின் முகபாவங்களைக் கவனித்தவாறே காரை அலுங்காமல் செலுத்துகிறான் ஜீவா!!! அமைதியாய்.. வசதியான இருக்கையில் "ஜம்" மென்று கம்பீரமாய் அமர்ந்து வரும் பாட்டி அந்த காரின் சொகுசான வசதிகளைப் புதிதாகப் பார்க்கிறார்...!! தென்றல்போல மெலிதான குளிர்ச்சியை இதமாய்த் தெளிக்கும் ஏசி... சுவாசத்துக்குச் சுகமாய் கார் ஃப்ரெஷ்னரின் வாசம்..... பூப்போல இயங்கும் கியரும், பவர் ஸ்டியரிங்கும்..... கொஞ்சமும் இரைச்சலின்றி பள்ளம் மேடுகளில் அமுங்கிக் கொடுத்து அமைதியாய் ஊர்ந்து செல்லும் அந்த ஊர்தியின் உள்புற அழகை அதிகம் அசையாமல் கண்களை மட்டும் உருட்டிப் புதிதாய்ப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் பாட்டி, அப்போது "இளைய நிலா.... பொழிகிறதே...!!" என இளையராஜா தாலாட்ட ஆரம்பித்தார்.... வண்டியை ஓட்டிக்கொண்டே ஓரக்கண்ணால் தன் பாட்டியை ஒரு குழந்தையாய்ப் பார்த்துப் புன்னகைக்கிறான் ஜீவா!!... ஊரைவிட்டு வெளியேறியது வாகனம்..... ஜீவா வேகமெடுக்க ... இயல்பாய் கண்கள் சொருகித் தூங்கிப்போனார் பாட்டியம்மா!! ராஜசயணம்!! :)
முன்னதாக.... ஜீவா தன் பாட்டியிடம் தான் ஏதோவொரு காரை வாங்கி ஏமாறத் தெரிந்ததாகவும் இப்போதுதான் தெளிவடைந்து விட்டதாகவும் கூறினான்.... பாட்டியின் மகிழ்ச்சி குறையுமுன்பே.... ஜீவா, " எல்லா கம்பெனிகாரர்களூம் எங்க காரை வாங்குங்கனு ஒரே தொந்தரவு பாட்டிம்மா..... உங்க பேரன் ஏமாறுவானா!! தெளிவா சொல்லிட்டேன் என் பாட்டி சம்மதம் சொல்லுற காரைத்தான் நான் வாங்கப்போறேன்னு!!"... கொஞ்சம் இடைவெளிவிட்டு மெதுவாக " அதனால நாளைக்கு நம்ம ரெண்டுபேரும் சிட்டில இருக்குற எல்லா கார் ஷோரூமுக்கும் போறோம்!!" நைஸாக சொருகிய ஜீவா.....எந்தவொரு பதிலுக்கும் பாட்டி தயாராகும் முன்பே " நாளைக்கே பாட்டிம்மா நம்ம வீட்டுக்கு வந்திடணும்.... உங்க ஒரே பேரனுக்கு நடக்கப்போற ஒரே கல்யாணம் இது.." என்று எப்படியோ சிரிக்க வைத்துப் பேசிப்பேசிப் பாட்டியைத் தன் பக்கம் மெல்ல நகர்த்தினான்!!!
சுகமான பயணத்தில் தூங்கிப்போன பாட்டி கண்விழித்தபோது கண்முன்னே முற்றிலும் ஒரு புதிய உலகம் பரபரவென இயங்கிக் கொண்டிருந்தது.... கிழக்கு நோக்கி மேலேறித் திடுமென வடகிழக்கில் வளையும் ஒரு ஃப்ளைஓவரில் அனாயசமாக காரை வளைத்துக் கொண்டிருந்தான் ஜீவா.... இப்போது பாட்டிக்கு வண்டியின் வேகம் புலப்படுகிறது.... ப்ளைஓவரின் மேலேயிருந்து ஜன்னலில் தலைக்குக்கீழே ரோட்டின் இருபுறமும் நகர இடமின்றி அடைத்துக்கொண்டு முன்னேறும் நூற்றுக்கணக்கான கார்களும் பஸ்களும் அந்த இடைவெளிகளிலும் கபடியாடும் வித்தியாசமான பைக்குகளையும் பார்க்கத் தலைசுற்றியது பாட்டிக்கு.... நான்கு ரோடுகள் சந்திக்கும் ஒரு பிரம்மாண்ட சிக்னலில் முதல்வரிசையில் அவர்கள் கார் நிற்கிறது..... சுற்றிமுற்றி நாற்புறமும் ஆக்ஸலேட்டர்களை முறுக்கிக் கொண்டுக் காத்திருக்கும் அவசரம் ஒரு போர்க்களத் தோற்றத்தைக் கொடுத்தது பாட்டியம்மாவுக்கு!! குழப்பமான சிகப்பு பச்சை ஒளிவிளையாட்டில் வேகமாய்ப் பங்குபெறும் பாதசாரிகளையும்... அஸ்தமன வேளையின் கோபமான ஹார்னகளிலும் உண்மையிலேயே கொஞ்சம் கிறுகிறுத்துப் போன பாட்டியம்மா.... இந்தத் திடீர் பரபரப்புகள் ஒவ்வாமல் கொஞ்சம் உடல்குறுக்கிக் கஷ்டமாய்த் தன் கைகளால் காதுகளை மூடிக்கொள்ளப் போனார்.... அப்போது அருகிலிருந்த கியர் மாற்றும் கரம் பாட்டியின் கையைப் பாசமாய்ப் பற்றிக்கொண்டது!!! முற்றிலும் புதிய சூழலில் பழக்கப்பட்டப் பாசமான அந்த ஸ்பரிசம் தான் தூக்கிவளர்த்த பேரனுடையது என்று மனம் அறிந்த கணம் சில்லிடும் ஓர் அற்புதமான உணர்வை அனுபவித்தார் பாட்டியம்மா.... பட்டணத்து மிரட்டலைச் சந்திக்கும் புதுத்தெம்போடு இப்போது, ரகரகமாய் மின் விளக்குகள் கலர்க்கோலம் போட்டிருக்கும் பட்டணத்து மாலை அழகை ரசிக்கத் துவங்கினார் ஜன்னல் வழியே!!!
தரையிலிருந்து பிரம்மாண்டமாய் எழுந்து நின்ற ஒரு கார் ஷோரூமில் கால்பதித்து இறங்கினார்கள் பாட்டியும் பேரனும்... முதல்நாள் ஸ்கூல்செல்லும் பிள்ளைபோல் புதிதான அந்த சூழலில் பாட்டிம்மா முற்றிலும் சரணடைந்துவிட்டதோர் உடல்மொழியை வெளிப்படுத்தித் தயங்கி ஒடுங்கி நின்றார்... பாட்டியின் சின்னச் சின்ன அசைவுகளைக் கூட இப்போது மொழிபெயர்க்கத் தெரிந்துகொண்ட ஜீவா... காரிலிருந்து இறங்கிக் கொஞ்சம் குறுகி நின்ற பாட்டியின் தோள்பிடித்து உள் அழைத்துச் சென்றான்..... "ஸ்டேட் ஆஃப் தி ஆர்ட்" என்று அலட்டிக்கொள்ளும் பெரும் ஷோரூம் அது!! ஸ்டுடியோ எஃபெக்டில் மிரட்டலாய் அழகழகு கார்கள் பேராண்மையுடன் கம்பீரமாய் மின்னொளியில் ஜொலித்துக்கொண்டு டயரூன்றி(!) நின்றுகொண்டிருக்கின்றன..... "ஹலோ ஐம் சீதாராமன்" என்று தானாகவே ஜீவாவிடம் அறிமுகமாகிக்கொண்டார் ஓர் எக்ஸிகியூட்டிவ்!! படுஸ்மார்ட்டான ஓபனிங் கொடுத்துக் கை குலுக்கிக் கொண்ட அந்த இளம் எக்ஸிகியூட்டிவ் தன் தொழில்வாழ்வின் வித்தியாசமானதொரு சோதனையை சந்திக்கப்போவதை அப்போது உணர்ந்திருக்க வாய்ப்பில்லை!!!
மார்க்கெட்டின் அதிரடி என்ட்ரியான அவர்களின் புதிய கார் ஒன்றின் அருகே ஜீவாவையும் பாட்டியையும் அழைத்துச் சென்றார் சீதாராமன்... "யூ ஸீ.." என்று ஜீவாவை நோக்கித் தங்கள் வாகனத்தைப் பற்றிப் பேச ஆரம்பித்தவரை.... இடைமறித்து "ஸாரி பாஸ், இங்கே என் பாட்டிதான் கஸ்டமர்.. நான் ஜஸ்ட் டிரைவர்தான்! அவங்களுக்கு எந்த கார் பிடிக்குதோ அதைத்தான் வாங்கப்போறோம்... ஸோ நீங்க அவங்ககிட்டயே பேசுறதுதான் கரெக்ட் !!" என்று நட்பாக சொல்லிவிட்டுப் பாட்டியருகே சென்றுப் பவ்வியமாய்த் தோள்களைப் பற்றிக்கொண்டு "இந்தக் காரைப் பார்க்கலாமா பாட்டிம்மா?!!" என்று சொல்லி மெல்ல நகர்ந்தான்!!
எதிர்பார்த்திராதத் தன் புது வாடிக்கையாளரைப் பார்த்துப் புன்னகைத்துத் தன் "டை"(tie)யை ஒருமுறை சரிசெய்துகொண்டார் சீதாராமன்... சிரித்தமுகமாய்த் தங்கள் காரின் டெக்னிக்கல் ப்ளஸ்பாயிண்டுகளைப் பாட்டிக்கு ஏற்ற மொழியில் எடுத்துச்சொல்லத் தயாரானார்... அருகில் ஓர் ஓரமாய் சென்று அமர்ந்துவிட்டப் பேரனை ஒருமுறை இதமாய்ப் பார்த்துவிட்டுப் பாட்டி மெல்ல அந்தக் காரின் அருகே கொஞ்சம் முன்னேறி தயக்கத்தோடு அதைத் தொட்டுப் பார்த்தார்!! "ஸாலிட் பாடி... ஹைட்ராலிக் சஸ்பென்ஷன்ஸ்..... ஹ்ம்ம்ம்ம்.. எப்படிச் சொல்றது!!" என்று சீதாராமன் தனக்குள் மெனக்கெடுவதையும்.... அவர் கூறுவதைப் புரிந்துகொள்ள அதிகம் முயற்சிக்காமல் தன் "point of view"ல் காரையே சுற்றிச் சுற்றிப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் பாட்டியையும் கொஞ்சம் விலகியிருந்து கண்டு ரசிக்கையில் ஜீவாவுக்குக் கவிதைகள் தோன்றியது மனதுக்குள்!!! இறுதியில் "ஃபீல் ஃப்ரீ அம்மா...." என்று சிரித்துப் பாட்டியைக் காருக்குள் அமர்ந்து பார்க்கப் பணித்த சீதாரமனுக்கு உதவ ஓர் அழகான, குட்டைப் பாவாடை இளம்பெண்ணும் சேர்ந்துகொண்டாள்!! பாட்டியம்மாவைப் பாந்தமாய் அழைத்துக் காருக்குள் அமரவைத்தார்கள்... ஸீட்பெல்ட் பாட்டிக்குப் பொருத்திக்காட்ட அந்த இளம்பெண் உதவ, அவளின் மிக்ச் சிக்கனமான உடையை வித்தியாசமாகப் பாட்டி பார்த்த பார்வை தூரத்திலிருந்து பார்த்த ஜீவாவுக்கு சிரிப்பை வரவழைத்தது!!! பாட்டியம்மா இப்போது டிரைவர் ஸீட்டில்!!! ஓட்டுநரின் வசதிக்கேறபப் பொஸிஷனிங் செய்துகொள்ளும் வசதியுள்ள எலக்ட்ரானிக் பவர்ஸ்டியரிங்கில் கைவைத்துக் கொண்டுக் கண்ணாடி வழியே பேரனைத் தேடத் துவங்கினார் பாட்டியம்மா!! கடைசியாக இதனை ஒத்த மற்ற கார்களுடனான ஒப்பீடு மற்றும் பலப்பலத் தகவல்கள் அடங்கிய பளபள பாம்ப்ளெட்டுகளைப் பாட்டியிடம் கொடுத்து விடைகொடுத்தார்கள் பாசமாக!!!
"முதலாளியம்மா"வை மரியாதைப் புன்னகையுடன் காரில் மீண்டும் அலுங்காமல் அமரவைத்து ஜீவா வண்டியை செலுத்தினான் அடுத்த ஷோரூமுக்குள்!!! அடுத்தடுத்து மூன்று கார் ஷோரூம்களுக்கு ரகளையான அதிரடி விஜயம் கொடுத்துவிட்டப் பாட்டியம்மா களைப்படைந்து விடும்முன்பாகவே தனக்கு மிகவும் பிடித்தமானவர்களை எப்போதும் அழைத்துச் செல்லும் ரெஸ்டாரெண்டில் ஏற்கெனவே 'புக்' செய்து வைத்திருந்த டேபிளில் பாட்டியை அமரவைத்து ஆர்டர் செய்த ஸ்பெஷல் உணவுகளையெல்லாம் தானே பாட்டிக்குப் பரிமாறினான்!! பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கிராமத்தில், பாட்டிக்குக் குட்டிப் பேரனாய்க் கழித்த பொழுதுகளுடன் இன்று அவன் மனம் அடைந்த திருப்தியும் சேர்ந்துகொண்டது..... மென்மையான கைகளால் இலையை வருடி வருடி பாட்டி சாப்பிடுவதை அவர் கவனிக்காத பொழுதெல்லாம் கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தான்!!! மணமகள் தான் விளக்கேற்றும் வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்துவிட்டதாகக் குறுந்தகவல் வந்தது அஞ்சலியிடமிருந்து!!!
வீடுநோக்கி பறந்தார்கள் பாட்டியும் பேரனும்... கார்ஷோரூம்களில் கொடுத்த கணக்கற்ற பளபள ஃபாம்ப்ளெட்டுகள், நோட்டீசுகளையெல்லாம் பத்திரப்படுத்தி சிரத்தையாய்த் தன் பையில் வைத்துக்கொண்டார் பாட்டி!!
பார்த்த மாத்திரத்திலேயே அஞ்சலியைப் பிடித்துப்போனது பாட்டிக்கு!! தன் சொந்தப் பாட்டியைப் போன்றேதான் நம் பாட்டியம்மாவையும் பார்த்தாள் அஞ்சலி.... அஞ்சலியின் தந்தையும் ஜீவாவின் அப்பா ராஜகோபாலனும் முன்பே நண்பர்கள் அதனால் சிரமமின்றி எளிதில் ஒட்டிக்கொள்ள முடிகிறது அஞ்சலிக்கு!! அதிகம் பரிச்சியமில்லாத ஜீவாவுடனும் இப்போது "ஃபோன் ஃபிரெண்ட்" ஆகிவிட்டாள் அல்லவா!!! சிறிது நேரம் அனைவரும் வீட்டு ஹாலில் அமர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் அஞ்சலியைக் காக்க வைத்துவிட்டு பாட்டியுடன் சுற்றிக்கொண்டிருக்கும் மகன்மேல் கொஞ்சம் அதிருப்தி கொண்டிருந்தார் ராஜகோபாலன்....!!! எவ்வளவு அன்பு செலுத்தினாலும் அதைப் புரிந்துகொள்ளாமல் அலட்சியம் செய்வதுதான் தன் தாயின் வாடிக்கையென்று அவரை எண்ண வைத்திருந்தது தன் தாய்மீதான அவருடைய இத்தனை நாள் கோபம்!!! நேரம் அதிகமாகிப் போய்விட ஜீவாவும் அஞ்சலியும் பாட்டிக்கென்று ஏற்கெனவே ஜீவா தன் வீட்டில் ஏற்பாடு செய்து வைத்திருந்த அறையில் மெத்தையில் படுக்கவைத்துக் கம்பளியால் பொதிந்து விட்டார்கள்..... நிம்மதியாகப் படுத்துத் தூங்குமாறு பணித்த ஜீவா ஏற்கெனவே பாட்டியிடம் சொல்லிவிட்டான்... அவர் தேர்வு செய்யும் காரைத்தான் வாங்கப் போவதாக!!!
அஞ்சலியும் ஜீவாவும் பாட்டியைத் துயிலவிட்டுத் தத்தம் அறைகளுக்கு நகர்ந்தார்கள் "ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ்" சொல்லிவிட்டு!! தன் மனைவியுடன் பாட்டி அறைக்கு அருகில் சென்ற ராஜகோபாலன் தன் தாயின் குணத்தைப் பற்றித் தனக்கு நன்கு தெரியும் என்று தன் மனைவியிடம் சொல்லிக்கொண்டு.... ஜீவா சிரத்தையோடு பஞ்சனையும் கம்பளியும் கொடுத்துப் பாசமாய்ப் படுக்கவைத்ததை உதாசினப்படுத்திவிட்டு நிச்சியம் இந்நேரம் தன் தாய் தரையில் பாயை விரித்துப் படுத்திருப்பார் என்று மனைவியிடம் "பெட்"(bet) வைத்துக்கொள்ளாத குறையாய் பாட்டியை மெதுவாகப் பார்த்தார்கள்.... சரியாகவே கணித்திருந்தார் மகன் தன் தாயை!! படுக்கையில் பாட்டியைக் காணவில்லை!! கீழே தரையில் ஒரு மெல்லிய விரிப்பில்தான் போர்த்திப் படுத்திருந்தார் பாட்டியம்மா..... ஆனால் அவர் தூங்கியிருக்கவில்லை.... தன் கணிப்பு பொய்க்காதப் பெருமிதத்துடன் ராஜகோபாலன் இன்னும் கொஞ்சம் எட்டிப்போக பாட்டி தன் கண்ணாடியைப் போட்டுக்கொண்டு ஷோரூம்களில் கொடுத்த ஏடுகளையெல்லாம் தரையில் விரித்துவைத்துக் கொண்டு மிக சிரத்தையாய்ப் பேரனுக்குக் காரைத் தேர்வு செய்ய மெனக்கிட்டுக் கொண்டிருந்தார் ஏசி குளிருக்க்குக் கொஞ்சம் இடுங்கிக் கொண்டு!!!.... பேச வார்த்தையின்றி மௌனமாகத் தன் அறைக்குச் சென்றார் கண்கலங்கிப்போன ராஜகோபாலன் .....
பாட்டியும் அஞ்சலியும் வீட்டிலிருக்க ஆனந்தமாய்க் கழிந்தது விடிந்த அந்தப் புதுப் பொழுது!!! அடுத்த நாள் அஞ்சலியின் பெற்றோரும் வந்துவிட நிச்சியதார்த்தம் நாளை மறுநாள்!! திருமணப் பரபரப்பும் இல்லாமல் இல்லை ஜீவாவுக்கு!! ஏதேதோ சந்தோஷ அலையடித்திட வேலை முடிந்து வீட்டுக்கு வந்த ஜீவாவிடம் அன்று இரவு பாட்டி தான் தேர்வு செய்த காரைக் கொடுத்தார்!!! ஆச்சர்யமாக... சரியாக அது ஜீவா ஏற்கெனவே தன் மனதுக்குள் வாங்க நினைத்திருந்த மாடலாக அமைந்திருந்தது.... அஞ்சலிக்குப் பிடித்த கரும்பச்சை நிறத்திலேயே தேர்வு செய்திருந்தார் பாட்டியம்மா!!!
மூளைக் கலப்பில்லாது முழுக்க முழுக்க இதயப்பூர்வமான ஒரு பரிசோதனையில் அபார வெற்றி கண்டுவிட்ட திருப்தியை ஜீவா உணர்ந்தான்... எப்படி இப்படி ஓர் அதிசியம் சாத்தியமானது? என்று மனம் கேட்டபோது இந்தக் கேள்வியைக் காலம்காலத்துக்கும் மனதுக்குள் கேட்டுக்கொண்டு வியந்துகொள்ளலாம்... என்று தோன்றியது!!! தடதடவெனத் திட்டங்கள் தீட்டினான் சந்தோஷத்தைக் கொண்டாடித் தீர்த்திட!! பாட்டியிடம் சென்று இன்று மாலை குடும்பத்தோடு தாத்தா கட்டிய குலதெய்வக் கோவிலுக்கு புதுக்காரில் முதல்பயணம் எனக் கூறினான்.... ஆயிரம் யோசனைகள் தோன்றியிருந்தாலும் பாட்டியை மகிழ்விக்க இதுதான் மிகச்சிறந்ததாய்த் தோன்றியது!!! அஞ்சலியிடம் மட்டுமின்றித் தன் தந்தையிடமும் தன் சந்தோஷத்தையெல்லாம் முழுமையாய் சுதந்திரமாய்ப் பகிர்ந்துகொள்ளமுடிகிறபொழுது பல வருட மன இறுக்கங்கள் முற்றிலுமாய்த் தளர்ந்ததுபோனது போல் ஓர் உணர்வு.... இன்று(முதல்) அலுவலகம் முடிந்து வீட்டிற்குச் செல்லும்போது வீட்டில் பாட்டியிருப்பார்!!!
தன்பாட்டியின் நினைவினாலோ என்னவோ அஞ்சலி பாட்டியம்மாவுடனேயேதான் தனது பெரும்பாலானத் பொழுதுகளை செலவிட்டுக் கொண்டிருந்தாள்... "பாட்டிம்மா... சந்தோஷமா இருக்கீங்களா?" என்று அடிக்கடி அஞ்சலி கேட்டுக்கொண்டே இருந்ததற்குக் காரணங்கள் இருந்தன...!! ஜீவா இந்த இரண்டு நாட்களும் வீட்டுக்கு அடிக்கடி ஃபோன் செய்துகொண்டேயிருந்தான்.... பாட்டி என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறார் என்று கேட்கக் கேட்கத் தனியே இத்தனை வருடங்கள் அந்தக் கிராமத்துவீட்டில் என்ன செய்திருந்திருப்பார் இந்த நேரங்களில் என்று கிரஹித்துப் பார்க்க முயற்சித்தவனாயிருந்தான்!!! ஜீவாவால் நிச்சியம் அதை உணர முடியாது என்று பாட்டிம்மாவுக்குத் தெரியும்... பேரனுக்காக சிறைபட்டிருக்கிறார் இம்முறை..... தன் அறையைவிட்டுப் பாட்டி வெளியே வரவேயில்லை... அந்த மாடிவீட்டு அறையிலிருக்கும் ஜன்னல் வழியே அடிக்கடி வெளியே கீழே பார்த்தவண்ணமாகவே இருந்தார்.... தனக்கும் நிலத்துக்கும் இடைப்பட்ட உயரத்தைக் கணக்கிடுவதாக இருந்தது அந்தப் பார்வை... அந்த உயரம் ஏன் பாட்டியைத் துன்புறுத்துகிறது என்று புரியவில்லை.... காலையில் எழுந்ததுமுதலே உடலில் ஏதோவொரு உஷ்ணத்தை உணர்ந்து கொண்டேயிருந்தார் பாட்டியம்மா..... கார் பயணம்... ஜன்னல்வழியே பார்த்த புது பரபரப்புகள்.... கார் ஷோரூம்கள்.... புதுஇடத்துக்குப் பழக்கமில்லாது போதிய தூக்கமின்றி இடைவிழித்த இமைகள்.... அமர்ந்திருக்கும்போது கூட நகர்வதுபோலவே உணர்ந்தார்.... ஏதேதோ படபடப்புகளை உணர்ந்தார்... என்னவென்றே தெரியாமல் ரொம்பவே கஷ்டப்பட்டுப்போன பாட்டியம்மா வீட்டில் செய்வதுபோல் சுவற்றில் சாய்ந்து தரையில் அமர்ந்துபார்த்தார்.... தாத்தா பார்த்துப் பார்த்துக் கட்டிய அந்த சுவர் தந்த ஆறுதல் ஸ்பரிசத்தை இந்த சுவர்களால் தர இயலவில்லை... அஞ்சலியிடம் சொல்லியிருந்தால் டாக்டரிடம் அழைத்துச் சென்றிருப்பார்கள்....... தன் உடலுக்குள் இதுவரைப் பழக்கப்பட்டிருக்காதப் புதுவகை அழுத்த்தை உணர்ந்த பாட்டியம்மாவுக்கு உடல் வியர்க்கத் துவங்கியது... தனது பையைக் கண்களால் துழாவ ஆரம்பித்தார்......
ஜீவாவுக்கு வீட்டிலிருந்து அழைப்பு... கோபமாய் ராஜகோபாலன்..... ஆசைஆசையாய் அன்புமகன் போட்ட திட்டங்கள் அனைத்தும் காரணமின்றி தவிடுபொடி ஆன ஆற்றாமை மகன்மீதே கோபமாய் வெடித்தது...... மீண்டும் அதே கதை.... பாட்டி வீட்டில் இல்லை..... கிளம்பிவிட்டார்...
குழம்பிப்போன ஜீவா.... நிதானமாக அஞ்சலியை அழைத்தான்.... அஞ்சலியின் பேச்சின்மூலம் பாட்டியின் பதற்றத்தை ஓரளவு உணரமுடிந்தது ஜீவாவுக்கு... அஞ்சலியிடமும் அம்மாவிடமும் சொல்லிவிட்டுதான் சென்றிருக்கிறார் தன் பையைத் தூக்கிக்கொண்டு... ஆனால் ஏன்???
"பாட்டியம்மா.... பாட்டியம்மா... டிக்கெட் எடுத்தாச்சா??? பாட்டீ.... பாட்டியம்மா!!"
கண்டெக்டர் அழைக்கத் திடுக்கிட்டுத் திரும்பினார் பேருந்தில் ஜன்னலோரம் அமர்ந்து வெளியே வெறித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த பாட்டி.... கை நடுங்க சுருக்குப் பையிலிருந்து பணமெடுக்கத் தடுமாறியதைப் பார்த்தவர்கள்... "கூட யாரும் வரலியாம்ம்மா??" என்று விசாரிக்கத் துவங்கினார்கள்.... தண்ணீர் கொடுத்தார்கள்... தன் மஞ்சள்பையின் கைப்பிடியைத் கையில் பிடித்துத் திருகிக்கொண்டே வந்தார் பயணம் முடியுமட்டும் பதற்றத்தின் வெளிப்பாடாய்... நல்லவேளை அதிக தூரமில்லை..... மிகுந்த தயக்கத்துடன் இறக்கிவிட்டார்கள் பாட்டியம்மாவை அவர் கிராமத்தில்.... உச்சிவெயிலில் உடல்வியர்த்தப் பாட்டிக்கு வீடுபோய் சேர்ந்துவிட்டால்போதுமென இருந்தது..... மளிகைக்கடைக்காரர் ஷண்முகம் தன் டிவிஎஸ்50 யில் எங்கோ சென்றுகொண்டிருந்தார்.... மூச்சிரைக்க நகர்ந்து கொண்டிருந்த பாட்டி உதவிக்கு அழைப்பதை உணர்ந்தவர்.... அருகில் சென்றார்..... நிலையைப் புரிந்து வேகமானவரிடம் வேறெதுவும் வேண்டாம்... வீட்டுக்குச் செல்லமட்டும் தனக்கு உதவுமாறு கெஞ்சிக் கேட்டுக்கொண்டார் பாட்டி... பாட்டி சொல்லை மீறமுடியாமல், பின்னால் அமர்ந்திருந்த கடைப்பையனை இறக்கிவிட்டு பாட்டியைத்தன் கடைக்கு அழைத்துச்சென்று ஒரு சோடா வாங்கிக்கொடுத்துக் கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திவிட்டுதான் வீட்டில் இறக்கிவிட்டுச்சென்றார்....
பெருமூச்செறிந்து வீட்டுமையத்தில் தரையில் அமர்ந்தார் பாட்டி.... புடவைத்தலைப்பால் முகத்தின் வியர்வையை ஒற்றி எடுத்தார்..... சுவரில் சாய்ந்து சிறிது நேரம் களைப்பாற முயற்சித்தார்..... இன்னும்கூட காதுகளில் காரின் சத்தம் கேட்டுக்கொண்டுதான் இருந்தது..... ஏதோவொரு படபடப்பு மார்புக்குள்..... தன் செய்கையைப் பேரன் இந்நேரம் அறிந்திருப்பானா???? என்ற எண்ணம் அதீதமான அழுத்தத்துடன் இரத்ததை நரம்புகளுக்குள் செலுத்தியது...... தனக்கு ஏதோ நிகழப்போகிறது என்று அறிந்துவிட்ட பாட்டியம்மா கடுங்காப்பியில் சுக்கு தட்டி அருந்தலாம் என்று அடுப்பங்கரைக்குத் தட்டுத்தடுமாறி சென்றார்..... சட்டியில் நீரைவார்த்து சுக்கு தட்டிப்போட்டு அடுப்பில் வைத்தவருக்கு கிறுகிறுத்தது தலை.... தலைக்குமேலே விட்டத்தில் கரிபிடித்த சுவர் கார்ஷோரூமில் அண்ணார்ந்து பார்த்த ஒளிவிளக்குகளால் அடுக்கப்பட்ட மேல்சுவர் போல் தோற்றமளித்தது பாட்டியின் தலை சுற்றிய பார்வைக்கு..... சுவரில் சாய்ந்துகொண்ட பாட்டியம்மாவுக்கு சரியாக இதயத்திலேயே கணமாக ரீங்கரித்தது அந்த ஹார்ன் சத்தம்.....கால்கள் நடுங்கத்துவங்கின பாட்டியம்மாவுக்கு.... வாசலில் கார் நிறுத்தப்படுகிறது....
"பாட்டிம்ம்மா........."
அன்பான துடிப்போடு வீட்டிற்குள் பாட்டியைத் தேடும் ஜீவாவின் குரல்..... சொல்லாமல் கொள்ளாமல் வந்துவிட்ட தன்னைத் தேடிவந்திருக்கும் பேரனைப் பார்த்துப் பெரும்பதற்றம் கொண்டார் பாட்டி..... கையிலிருந்த சட்டியைப் பொத்தென்றுத் தரையில் போட்டு பேரனைப் பார்த்து பயந்துபோன பாவனையில் வாய்க்குழறத் துவங்கினார்..... செயலிழந்த ஜீவா, ஒருகணம் செய்வதறியாது திகைத்து நின்றாலும்...... சற்றும் தாமதிக்காமல் வேகமாக முன்னேறி அப்படியே ஆதரவாய்த் தன் உடலோடு அரவணைத்துக்கொண்டான் பதறும் பாட்டியை!!!!
இறுக்கமாக அணைத்துக்கொண்டு தலையை வருடிக் கொடுத்தவனிடம் "பாட்டிய மன்னிச்சுருப்பா... மன்னிச்சிடுப்பா" வாய்க் குழறிச் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார் உஷ்ணம் தணியாமல்..... படுவேகமாய்ப் பட பட பட வெனக் கலவரமாய் அதிரும் பாட்டியின் இதயத்துடிப்பை அந்த அணைப்பிலேயே உணர்ந்தான் ஜீவா.... நிலையை மிகவிரைவில் புரிந்துகொண்டு... காதுக்குள் ரகசியமாய் "பாட்டிம்மாவை நான் எதுக்கு மன்னிக்கனும்??? என் பாட்டி எந்தத் தப்பும் செய்யலையே..... நான்தான் தப்பு செய்யப்போனேன்...... கோபம் இருந்தாதானே மன்னிக்கனும்.... எனக்குதான் கோபமே இல்லையே.... சத்தியமா எனக்குக் கோபமே இல்லையே.... " என்று தொடர்ந்து சொல்லிக்கொண்டே பேரன் அழுத்தமாய் சீரான இடைவெளியில் தலையை வருடிக்கொடுத்துக் கொண்டிருக்கையில் நதியலைபோல் நிதானமாகத் துடித்திடும் பேரனின் இதயத்தை அதே அணைப்பிலேயே இப்போது பாட்டியம்மா உணர்ந்தார்.... நடுங்கிய கைகள் பேரனின் கைகளை முடிந்தவரை இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொள்ள.... அதிரடித்துத் துடித்துக்கொண்டிருந்த இதயம் சாந்தியடைத்துவங்கியது....... மெதுவாக....மெதுவாக இதோ இப்போது இரண்டு இதயங்களும் ஒரே வேகத்தில் துடிக்கின்றன!!! இயல்பு நிலையை அடைவார் என்று பாட்டி நினைத்திருக்கவில்லை.... படபடப்பின்றிக் கண்கள் தெளிந்த நேரம் அஞ்சலி சுடசுடக் காஃபி கொடுத்தாள்....!! நிதானமாகப் பருகிய பாட்டியம்மாவுக்கு வாசலில் நின்றுகொண்டிருந்த புதுக்காரைக் காட்டினார்கள் ஜீவாவும் அஞ்சலியும்...."முதன்முதல்ல குலசாமி கோயிலுக்குத்தான் போகணும்னு கிளம்பி வந்திருச்சு உங்க பேரனுக்கு நீங்க வாங்கிக்கொடுத்த கார்!!!..... நீயும் தாத்தாவும் தான் எங்களுக்குக் குலசாமி.... வேற யாரும் இல்ல எங்களுக்கு.. உம்மேல போய் நான் கோபப் படுவேனா பாட்டிம்மா!!!! எனக்கு பாட்டியும் வேணும்... பாட்டிவீடும் வேணும்.... பாட்டி நீங்க இங்க இருந்தாதானே எனக்கு பாட்டிவீடு னு ஓர் இடம் உலகத்துல இருக்கும்.... நீங்க எனக்கு வேணும் பாட்டிம்மா... நீங்க ரொம்ப நாளைக்கு வேணும்...சந்தோஷமா வேணும்... எனக்கு அதுமட்டும்தான் வேணும்!!" எப்படியோ கூறிமுடித்தான் ஜீவா.....
மெல்ல மெல்லப் பாட்டி இப்போ back to form!!!!
பேரனுக்கும் அஞ்சலிக்கும் காருக்கும் சுற்றிப்போட்டுத் திலகமிட்டுக் "குலசாமி கோவிலுக்குப் போயிட்டு வீட்டுக்குப் போங்கப்பா!!" என்று சிரத்தையாய் விடைகொடுத்தார் பாட்டிம்மா!!! புதுக்காரில் ஜீவா பயணம் துவங்க... ரோடு முடியும்வரை பாட்டிக்குக் கையசைத்து விடைபெற்ற அஞ்சலி... "எப்படி பாட்டி கரெக்டா நம்ம ரெண்டு பேருக்குமே பிடிச்ச காரை செலக்ட் பண்ணிக் கொடுத்தாங்க????" என்று கேட்டாள்.... ஜீவா ஒருகணம் புன்னகைத்துவிட்டு "அதான் பெரியவங்க... அவங்களுக்கு எப்பவுமே தெரியும்போல நம்ம விருப்பு வெறுப்பு தேவை ஆசை யெல்லாம்!! நம்ம பாட்டி தாத்தா ஆனப்புறம்தான் புரியும்னு நினைக்கிறேன் அந்தப் பாசம்!!!" என்று கூறிமுடித்தான்......
"அம்மாடி...நீயாவது புரிஞ்சுக்கோடா என் கண்ணு.... உலகம் தெரியாம இந்தக் கிழவி அவங்க தாத்தா வெச்சிருந்த காரையே வாங்கிடுப்பானு சொல்லிட்டேன் அதுக்காக நான் சொல்லுற காரைத்தான் வாங்குவேன்னு பிடிவாதமா இருக்கான் என் பேரன்.... நான் கிழவிம்மா... அந்தக்காலம்... கிராமம்... எனக்கு எதுவும் தெரியாது.... இந்தப் பேப்பர் எல்லாம் படிச்சுப்பாத்து ஒண்ணுமே புரியலமா இந்தக்கிழவிக்கு..... சும்மா ஒண்ணு வாங்கிப்போட இது அஞ்சு பத்து விளையாட்டில்ல.... உன்னக் கெஞ்சிக்கேட்டுக்கிறேன் கண்ணு இதுல உனக்கும் ஜீவாவுக்கும் பிடிச்ச காரு எதுனு சொல்லு நான் அதையே ஜீவாகிட்ட சொல்லிடுறேன் எனக்குப் பிடிச்ச காரும் அதுதான்னு!!!" எவ்வளவோ மறுத்தும் வேறுவழியின்றி பாட்டிக்கு அடி பணிந்த அஞ்சலி ஜீவாவிடம் சொல்லவில்லை இந்த ரகசியத்தை!!!
காரோட்டும் கணவனை ஒருமுறை தலைகோதிவிட்டுச் சிரிக்க ஜீவாவும் சிரித்தான் திருப்தியாக!!!!
முற்றும்
பிரபு. எம்
3 comments:
வாழ்த்துக்கள்.. பிரபு... தொடரட்டும் உங்களின் இந்தப் பணி..
- sivagami
ஒவ்வொருவரும் மற்றவரின் மனதைப் புரிந்து கொள்ள முனையும்பொழுது அதன் பலனானது இப்படிதான் இருக்குமோ?
பேரனின் ஆசையை நிறைவேற்ற முடியாமலும் மறுக்க முடியாமலும் தவிக்கும் பாட்டியின் மனதைப் புரிந்து அவரின் நிலையைச் சரிப்பண்ணும் பேரன் நமது மனதில் நிலையான இடத்தை பிடிக்கிறார். பேரனின் மனதைப் புரிந்த பாட்டி; அவரின் மனதைப் புரிந்து கொள்ள முயன்று அதில் வெற்றியும் பெறும் பேரன். மகன் செய்ய தவறிய ஒன்றைப் பேரன் சாதித்துவிட்டான்.
பாச ஸமுத்திரத்தில் நிறைவாகிப் போகிறது இவர்களின் அன்பு பயணம். ஒன்றில் மற்றொன்று முழ்க வழியில்லை; ஏனெனில் ஒன்றை மற்றொன்று அரவணைத்து கொள்கின்றது; மூழ்கடிக்கும் மனம் இரண்டுக்குமே இல்லை.
இங்கே வாழ்க்கையின் சாராம்சங்களை சுவைப்பட காண முடிகின்றது. பாட்டியின் கார் தேர்வின் ரகசியம் இக்கதையின் முத்தாய்ப்பு (இதுதான் இந்தப் புரியாதப் புதிரின் ரகசியமும்கூட).
இதுவரை நமது கண்ணில் படாத ஒரு புனித உறவின் சங்கமம் பாட்டி பேரனின் கதை. சிப்பிக்குள் முத்தாய் ஒளிந்திருந்தப் பாசத்தை ஒளிர விட்டுவிட்டார். அதற்கு ஒரு சபாஷ். இதுவும் இரு ஜீவன்களின் சங்கமம்தான். ஒவ்வொரு சூழ்நிலையிலும் அவர்களின் உணர்வை நிஜமாய் உணர வைத்து அவர்களோடு வாழ வைத்துவிட்டார்.
"எனக்கு பாட்டியும் வேணும்... பாட்டிவீடும் வேணும்.... பாட்டி நீங்க இங்க இருந்தாதானே எனக்கு பாட்டிவீடு னு ஓர் இடம் உலகத்துல இருக்கும்.... " இதுவே அனைவரும் எதிர்ப்பார்க்கும் வரப்பிரசாதம். கிடைக்குமா நமக்கும்??
~சிவகாமி~
Prabhu.. Once again a verg good narration!! A small twist at the climax, I really like the way you ended this story.
Post a Comment